The Death Metaphor, The Aquarium and My Psychopomp

Most of the time, I would see Dad staring at our aquarium. I have read once that the fluidity of the fish’s movement ease the stress of an individual; doubtlessly, that could be the reason why I would see Dad on that scenario. On the division of the household chores, aside from fixing things I had broken, Dad is the one who is in-charged of the birds, the turtles, the fish and the dogs. I, on the other hand, would be responsible of doing nothing.

Just last month, I am home alone for some days which means I have to take care of all the pets at home. We have lots of fish, I can assure you that ~from extinct Jurassic-era species to swimming salamander. But you can believe at your own risks.

In that span of two days, I lose four fish. Funny of me, when I saw those four fish rising above waters, there is this feeling of ‘why did this happen, oh, why!’

I had a hard time moving on. I texted Dad of the dead fish. Dad replied, “It’s okay.”

And all those years flashed through me. Knowing that Dad is the closest to our pets because he was in-charged of feeding them; but I never saw Dad grieving over the death of neither our dogs nor our fish. He would usually say, “That’s how life works. You have to brave out a pet’s death.”

Is Dad not afraid of death? Or is it acceptance that sooner or later, you will lose something more significant than your life?

Death ~I am not actually so sure. I am not afraid of dying. Or so I guess. When I was a kid, I made a treaty with Death. That he’ll fetch me with three conditions. I thought it’s that easy but after witnessing people suffering of worldly pain before their departure in this cosmos freaks me out. If I should die tonight, I just want to be lying on my bed, had a not-so-good dream and be taken by the Thief of The Night. That’s my ideal deathwish.

And, insomuch as I never want to be the first in the group to die, I also do not want to be in the last of the line. I fear senescence. I dreaded the days of growing old attending funerals of everyone. So do not inject me with vampire rabies because I do not want to live until eternity. Thanks, but no thanks infecting me with zombie virus also.

Yeah, yeah. I am not over with death and I, myself, knew the answer. It’s because I am too attached to worldly things. And the more I am attached to this world, the more terrorizing the thought of leaving this cosmos.

“The ultimate boundary to human life is death and that any man or woman’s pursuit is to go past that boundary.” ~ I forgot who said this, so I apologize.

So now I pronounced a race between Death and I ~ that I shall learn acceptance before it’s too late. And if wisdom permits itself to me, probably death will not be as painful as I am imagining it right now. Let’s bring this on!

 

240 thoughts on “The Death Metaphor, The Aquarium and My Psychopomp

        1. Haha, uu.. Pwede i-edit.. kaya yung nang-aaway sa akin pwede ko palitan ng name mo! Haha.. Aw, sige ghost hunting tayo.. sa bahay ni MB! wahaha.

          Like

  1. ammmm ung sa daddy mo, syempre

    ayaw nya ring makaapekto sa inyo kung iiyakan nya mga pets nyo, but still nag grieve pa rin yun kahit papano…

    sa tao naman, we can never tell unless we experience in front of us – the death of any beloved person.

    aw..

    ayoko nito.

    minsan iisipin ko na sana ako mauna sa kanila thinking na di ko kaya pag sila ang nauna.

    Like

    1. Waah.. oo nga! Aw. Hm, pero ayoko mauna! Kase parang pinauwi ako ng Mama ko habang naglalaro sa kalsada. Yay. Aw.. Bakit, anong page ka na ba sa Purpose Driven Life? Di ko sure pero may topic yatang death don. Hehe.

      Like

  2. Happy Halloween ax… ako takot akong mamatay, takot din naman akong maiwan, in short takot ako sa kamatayan…

    mainan daw ang maraming alagang hayop, subok ko na din ito, bago kasi dumating si kamatayan sa miyembro ng isang pamilya, dadaan muna sila sa mga alagang hayop nyo… madalas ng nangyayari sa pamilya ko yan, nung nasa hospital si mama para sa isang operasyon, sa hindi malamang pangyayari, namatay yung paboritong manok ni daddy. Nung nasa hospital si lola dahil sa sakit sa puso, dalawang beses kaming namatayan ng masisiglang inahing baboy.

    Like

    1. naniniwala nga ako diyan.. aw, sa april fools day, sana si jason naman ang nasa sidebar mo.. biruin mo, panghalloween ako.. okay lang.. basta sa holy week si arsean.

      Like

        1. hay nako kung makikita nyo lang ako, mas malaki pa yata ang eyebags ko kesa sa mata ko, andami kasing trabaho, stressed talaga, malapit na kasi ang year end at for sure mas marami pa non, at malapit na ding dumating ang COA… hai…. makapag alaga na nga ng mga isda para pang tanggal ng stress… (makakonek lang)

          Like

  3. dont be afraid of the dark, dying is usual so be ready. kailngan matapang tayo, pero palagi dapat isipin ang mga maiiwan, makasarili daw ang taong gustong maunang mamatay, kasi ayaw nya makaranas ng pain.

    dati may aquarium ako sa kwarto ko, pero nagulat ako ng nakita kong nakalutang ang mga isda, bakit kaya, mula non hindi na ako nag alaga.

    Like

    1. if its my death, its definitely okay.. i think so.

      haha, mag-alaga ka ng isda para di ka mastress.. baka naman di mo pinapalitan ng tubig? aw.

      Like

  4. Kung sa mundo ng mga tahimik ay makukuhang kausapin ako..ano ang iyong hatid na mensahe?

    Sino at ano ang pwedeng gawin sa kabilang buhay?

    Wala na ba talagang sakit o pakiramdam? Wala ng magtatanong? Wala ng magtataka? Ako ba ay kaya ng alagaan? O kaya ko na bang magmahal ng walang iisiping mamahalin rin ako?

    O kikilalanin pa rin ba kita gaya ng isang saglit na halik ng hamog sa umaga?

    Like

  5. gotcha! so dats d reason ul kip love inside of u. cuz ur afraid to be left..who’s not by d way?

    die physically or a died feelings? wats more tragic? hmmm..wats more important is dat u learn to love, to be loved and you’ve experienced love.. well ol gonna die and we should accept dat..dats most probably ur dad’s thinking..

    undas na, ax! ahoooooo!!! 😉

    Like

    1. Oist, Sows.. may sinasabi ka? Wahaha. Pakiulit nga yang sinabi mo.. Yung nakatagalog! Aw. Bilihan mo na lang ako french fries!

      undas na nga! ilibing si daddy nonsense!

      Like

      1. o cge dhl bwan ng wika pipilitin kong itagalog.. 😆

        huli ka! so un ang dahilan kung baket tinatago mo ang pag-ibig sa loob mo? dhl takot kang maiwan. sino ba namang hindi?

        mamatay ang katawan o mamatay ang nararamdaman/pandama? ano ang mas masaklap? ang mas importante ay na22 kang magmahal, mahalin, and naranasan mo ang pagmamahal. lahat tayo mamamatay at dapat tanggapin naten un. un cguro ang iniisip ng ama mo..

        -putek, bat ba kita pinapatulan? sinisira mong beauty ko.. 😆 yaan mo yan si daddy A tinatatwa ako nyan eh..KJ..hmmp… 😉

        french fries? bket? mhilig ka sa french fries? jobi o mcdo? tropical ako eh..jumbo fries.. yum yum! 😆

        Like

  6. yeah, in a way trapped tayo dahil siyempre ayaw naman nating mawala agad, pero habang nabubuhay tayo eh masasaksihan naman natin kung paano mawala ang ibang tao at mga mahal natin sa buhay.. 😐 newey sabi nga, Que sera, sera..bahala na siguro..at least alam na natin ang puwang natin dito, dahil maraming tao ang namamatay nang ‘di man lang nalalaman kung ano ba talaga ipinunta nila sa realmong ito.. ^_^

    Like

    1. Ako I believe we are all equal.. and that death equates us all.. Wala tayong madadala sa kabilang buhay! Mararanasan natin mawalan at malungkot dito sa mundong ito, pero mararanasan naman nating maging masaya kaya quits lang.

      Yawts.

      Like

      1. yeah..si Alexander the Great nga ‘di ba inilibing ng nakalabas ang palms sa kabaong, para ipakita sa lahat na wala siyang dadalhin..napaka-maipluwensiya niya at yaman pero empty-handed siya nang namatay..

        at dati tinanong ang secretary ni rockefeller kung magkano ang iniwanan ng amo niya..simple lang ang sagot niya:

        “Everything.”

        Like

  7. hmmm…tama si sows. who isn’t afraid of being left behind by all your loved ones? but one thing i learned about death, is that more than us grieving over the death of our parents, (wag naman muna) it will figuratively kill our parents if we die ahead of them. when my brother died 11 years ago, my mom kept telling me that no parent should ever bury her child… at sobrang nafeel ko ang grief niya. it would take her so many years before she could completely recover and it was scary and sad to watch her while this was happening because I was afraid she’d lose her mind. ganun tayo kamahal ng mga magulang natin eh… but then, after some time, life has to move on, so move on we did…

    Like

    1. oo nga, kids should not die before their parents. kahit ako, pag nagkaanak ako, aw, i think i can’t accept the fate if iiwanan niya ako sa mundong ‘to. it’s not how things should be.. and it never should.. sobrang sakit pag nawalan ka ng anak.. baka nga mabaliw yung Mom ko pag nangyari sa kanya yun.

      yeah, life has to move on.. we have to count 1, 2, 3.. (counting metaphorically.)

      Like

  8. we can never escape death. we can do nothing but embrace the inevitable. all we have to do is be ready yet we can never be, contradicting but true.
    maybe if we start accepting death, we may actually start living..toinks!

    sorry sa pets mo..i feel for your dad.

    Like

  9. Hindi kaya “death is overrated”?

    Huwag na siguro pag-aksayahan ng panahon ang kamatayan. Hindi mo rin kasi masasaksihan yun dahil patay ka na nun hehehe… Wag lang kakalimutang mag-iwan ng pamburol ha, para di na maperhuwisyo ang mga maiiwan hehehehe

    Kapag naman totoong marami kang nagawa sa mundo at marami kang natulungan, maski umutang sila ng ipanlilibing sa iyo ay gagawin nila dahil mahal ka nila, bilang respeto sa iyo at sa buhay na ibinahagi mo sa kanila… E kung naging salaula ka sa mundo, nakupo, baka murahin pa ang iyong bangkay at sasabihing buti nga sa ‘yo…

    Siguro mas maiging pagka-abalahan ang buhay, kung ano ang magagawang mabuti habang nasa mundong ibabaw. Dahil kung patay ka na, hindi mo na magagawa ang mga dapat mong gawin. Pero teka, hindi kaya yun ang dahilan kung bakit may nagmumulto, dahil ang hindi kayang gawin ng kaluluwa ay ipapagawa sa taong buhay? Awts…

    Like

    1. Tumpak Taribong. Yung ngayon at habang buhay pa tayo ang pagtuonan ng pansin! At tama ka sa pag-iwan ng something bago ka mamatay. Di ba? Para naman hindi na sumakit yung ulo ng maiiwanan mo. Aw.

      Hm, yung about sa pagmumulto, hindi ko alam kung psychological yown. Awts. Hindi, wala pala akong alam sa mga ganyan! Hehe.

      Like

  10. Parehas pala tayo ng latest post, Kuya Ax. Urk. Hehe. Di ako takot mamatay, takot ako iwan ng mga taong malapit sa akin. Super. Baka naman nag-ggrieve ang Dad nyo, ayaw nya lang ipakita kasi he’s the man of the household. Hehe.

    Pero seriously, what did you do to the fishes? O______O Wahaha! Lahat nangamatay nung kayo ang nag-alaga! XDDDDDD

    Like

    1. Haha. Baka nga nagri-grieve si Papa.. Pero wala lang talaga sa kanya yun. Haha. Oks lang, siya pa nga naglilibing ng aso namin habang nage emote ako sa kwarto..

      Yung mga isda, pinakain ko sa pagong namin! Oh, di ba? Susyal nung mga pagong.. At hindi naman goldfish yung namatay na isda, mga Koi. Japanese Koi ang alam kong tawag sa kanila!

      Like

      1. Wala pa naman po akong naiisip na namatay na tao or pet (wala kasi ako kahit isa 😦 ) na malapit sa akin. Hehe. Pero masakit po siguro mamatayan ng aso or anything na malapit sa inyo.

        ROFL, pinakain nyo sila sa pagong? They died a noble death. LOL! Diba mahal po ang koi?

        Wah, cute! May pagong kayo? 😀 Ang saya nyo naman. 😀 Masaya magkaron siguro ng aso pati ng pagong. 😀

        Like

        1. Oo, proud nga ako nung pinakain ko yung mga isda sa turtle namin.. Hehe, wala lang. Sa umpisa lang masaya. Minsan nga nakakalimutan ko na may turtle pala kami! Hehe. Yay, di ko rin alam kung mahal ang mga Koi. Sila naman kase ang bumibili. Hehe.

          Hm, pag maraming alaga. Awts. Pati mga pusa sakit minsan sa ulo. Minsan nga tino torture ko alaga namin. Haha. Joke lang!

          Like

          1. Talaga? Ako siguro tititigan ko siya pag meron akong turtle. Parang ang cute po kasi. Masaya siguro pag dalawa sila. Pabilisang maglakad. Hahaha!

            Yung pusa, sabi nila masakit raw po talaga sa ulo. Aso talaga ang gusto ko pati turtle. Hehe. Yung turtle, simula nung napabasa ako ng W.I.T.C.H. (yung comics ng limang malalanding babae na may powers) parang naging pangarap ko na rin po ang pagong. Takot po ako sa pusa. 😀

            Like

            1. To tell you truth, basta komiks kase binabasa ko! Haha. Meron collection classmate ko niyan.. Buong buo, lahat ng series! Ayun, binabasa ko minsan. Hinihiram ko! Maganda kwento niyan W.I.T.C.H.

              Will. Irma. Taranee. Cornelia. Hay Lin.

              Oh di ba, kahit sila.. binabasa ko! Haha.. Actually, gusto ko dun si Cornelia, kase ang ganda ng powers niya.. Wala lang. Atsaka nainlove siya sa isang entity na hindi niya dapat mahalin. Aw..

              Like

            2. Really? O_o Ang haba na po nun ah! Grabe po ah! *A* I gave up at issue 20, sobrang hirap mangolekta before eh. Hahaha! 😀

              Favorite ko dun dati, si Hay Lin. Hehe. I wanted to fly! Pati yung rich history niya at ng granny nya, gustong gusto ko. Hehe. Kinilig po ako dati dun sa Cornelia/Caleb na yun. Until now, sila pa rin po ba? O_____O

              Like

            3. Haha, naalala mo pa pala si Caleb. Kase yung classmate ko nung college, binibigyan talaga siya as gift ng W.I.T.C.H. Ayun, nakikibasa din ako. Hindi ko na siya nasusubaybayan ngayon!

              Ang huli kong basa, hindi naman naging sila.. Actually, may mga bago ngang characters na dumating! Hehe.

              Like

  11. ako?nd naman ako taKot mamatay.swear.xoxo
    takot lang akong mawala sa mundo cuz i dont wanna lose friends and labwans.
    ayun,.:)
    nica post.
    kipitap.compound word ‘to.naimbento ko.

    Like

    1. owkamown! compound word din yan.. inimbento ng walang kwentang si Aks.

      hindi ka takot mamatay no?! nagswear ka pa, pero ayaw mong mawala sa mundo! Aw. Actually, nagets ko yung sinabi mo. You are not afraid of death, but you are afraid of leaving something, someone behind.

      sige, kipitap.

      Like

      1. siguro..pwede na qng mamatay pag patay na lahat ng taong nakakakilala sakin.
        when those i tamed are also there–>sa heaven(totoo nga bang may heaven?**nagtatanong**)
        pero parang malabong mangyari yun kasi once mawala silang lahat…may mga bago akong makikilala..pano yun?pagkakilala ko,mamatay agad sila?
        parang pinatay ko na rin sila nun?
        makakasuhan kaya ako?:)
        murder o kaya multiple homicide…
        nagtataka ko minsan kung bakit “homicide” eh sa pesticide:pest diba?
        di naman ako pumapatay ng bahay..ahaha

        bwt ur comment:oo,sinisimulan ko na ngang paglabanan ang urge ko sa pag ee FB.
        naga-antiox na rin ako para dun.
        :)babay!

        Like

        1. Ay, Marx, mahirap yang gusto mo! Yung huling mamatay sa lahat! Baka, patayin mo na sila para mahuli ka! Yay. Joke lang!

          Tama, tigilan mo na yang pagf FB! Ako nga, di ko na masyado binubuksan!

          Like

  12. death is as natural as being born…the only difference we are not aware of our birth…while in death…we know of its existence..some are scared to die, some are not….maybe it has to do with separation, with love, with dreams in life…

    …one day he will eventualyy come to snatch us..
    ..be prepared…if not, at least be aware of his coming….

    Like

    1. yung mga ganitong sinasabi mo kuya Blu, alam mo, yan yung dahilan kung bakit kita gustong kausap lagi! hehe. wala lang, kapag may ine explain ka sa akin, kahit gaano ka-hardcore yung paliwanag mo, masaktan man ako o maconfuse, go ka pa rin. yung mga paliwanag mo na direct to the point at sobrang nakaka enlighten.. aynu lang.

      Like

  13. so gusto mo mamatay sa acute hemorrhagic pancreatitis? nyahaha!

    Dati ang dami naming aquarium. 3 tanks at may isang fish bowl pa. Naiinis ako lagi sa mga goldfish kasi kapag nagbbrownout, sila una namamatay. Ang hina ng mga baga. diba? haha.

    Sabi din daw, wag daw katukin yung aquarium. kasi daw baka magkasakit ka.

    Anyway, ingat ingat sa mga kaluluwa. panahon na nila. hehe. TC!

    Like

        1. Opo, Ate Kaye, kasalanan ng mga goldfish yan! Palakihan ng mata, pabilisan mamatay! Yay.

          Oist Allen, hm, term of endearment na lang siguro yung ‘hayup.’ oha! oha!

          Like

          1. natawa na naman ako. ang ganda ng conclusion: The bigger the eyes, the shorter the life ng mga goldfish. kawawang mga isda! nahusgahan na!

            Like

    1. Ax, don’t fret about it… you influence your readers to think… 🙂

      If you observe the progress of the quality of the majority of the comments you have been receiving eversince you posted inquisitive articles, the comments kept on improving… 🙂

      Surprisingly, wala pa pala akong nasasabi about death… 🙂

      Like

  14. Death doesn’t always whisper in our ears, and give us a warning. Kasi kahit ayaw ko pa,kahit magwala ako, kahit anong iwas at pag-iingat at kahit iharang ko pa ang amo ko isama pa ang koponan ng ninjatartols at mga teletubbies at ibat’-ibang klaseng elemento ng mga maligno dito sa opisina….kapag oras ko na, oras ko na. Walang nang pero-pero!

    Kung ako ang masusunod mas gusto ko yung may notice ako. Batopkors! Para handa ako.

    Throughout my life there were moments when I wondered what it would be like when I die. Makikita ko ba yung mga dadalaw sa akin? Maririnig ko pa rin ba sila? Mapapanood ko ba ang sarili kong nililibing? At san ako pupunta? Paano ako makakarating sa heaven? Makikita ko ba agad yung pinto ng heaven?May welcome mat kaya siya sa front door? Makikita ko ba ang picture ko na nakadikit sa refrigerator? (ryhme):lol:

    Like

    1. Okay, ganito na lang.. Try natin na patayin ka ngayon. Slight lang naman, yung tipong near-death expi. Bubuhayin ka pa rin namin. Yun nga lang!.. medyo masasaktan ka ng unti! Haha. Sige na, tapos kwento mo sa amin after. Promise, di ka namin tutuluyan! Haha.

      Feeling ko pag namatay ka na, another plane of existence ka na mapapadpad.. Wala ng rason para manatili pa dito.. Yun eh, feeling ko lang naman!

      Like

          1. ay, di ako tumatanggap ng ex-link.. di ba kapag ex-girlfriend ibig sabihin past girlfriend..

            eh di pag ex-link, magtatanggalan tayo ng link..

            ang labo niyong dalawa.

            Like

  15. anung ulam nyo? isda?

    ganyan din noon nung tuwing ibinibili ako ng erpat ko ng mga sisiw at ginagawa kong pets. tinuruan ko pang sumunod sa sipol ko at mag-perch sa shoulder ko. kaso pagdating ng araw ay tepok din. si erpat eh bale wala rin sa kanya at bale wala na rin tuloy sa akin. halos taon taon eh ganun. pero ang timing nila eh hindi tuwing todos los santos. kundi tuwing fiesta ng tundo—tuwing kinakatay na sila para panghanda.
    and to add, ganyan din ang mga kwento ko sa buhay…half truth, half bullshits…kayo na ang bahalang mag-judge kung ano man ang importante sa mga sinasabi ko.

    Like

    1. hi din deejay! oks lang naman ako! siguro nga, kahit papaano eh, medyo nagri-grieve din si Dad! tadah! death.. death.. where art thou? aw. joke lang.

      Like

            1. sows, dami ngang comment ni bulilit.. aw, bakit bulilit? eh ang taba non at saka mas matangkad nga sa akin yun eh! oo, mataba si jason. wahaha. joke lang.

              Like

    1. Happy Halloween po! Talaga?! Ako gusto ko na gumawa ng Last Will.. Wala lang.. Pero parang matatakot sila dito sa bahay pag gumawa ako.

      Paattend bo ng burol niyo! Aw. Pero joke lang.. I mean joke lang na iniimply kong mangyayari na siya. Aw.

      Like

        1. Father Fiel, nahuli ka na ng trivia. Knwento na sa akin yan ni Kuya Blu! Haha. Awts. Oo nga po, pamanahan mo ako Father Fiel! Haha. Biro lang.

          Like

        2. ayus! ganun pala yun, di ko alam na ganyan ang mga pari. at shempre naaliw ako, kasi nasanay na ko sa mga burol na may videoke o kantahan at inaacccompany ng guitarist. pero parlor games? parang kiddie party lang noh?

          Like

  16. Death is as much a part of life as anything else, if not more so, because the only known fact in the life of everything is that it ends, and only too soon.

    Sabi nga sa X-Files, “Everything dies, Mr. Mulder.”

    Everything dies, and is thus a part of life, and life is beautiful. We should not see death as a gross abomination of life, but as life itself.

    In death, life is not ended, only changed.

    Like

    1. Death should not be seen as something tragic.. because at one point, it will come to us that we wanted to rest. And yes, we should not see death as a gross abomination of life..

      As death is just another start of something beautiful.

      Like

  17. hi! tnx for joining BNP! ur blog has been posted! u can also vote for ur favorite blogs! d top 5 highest rated will be highlighted n d Hall of Fame 😉

    Like

  18. wow baet naman daddy mo..
    ganyan din tatay ko..we have dogs, pitbull, german shepherd, askal and a japanese spitz..

    we lost so many dogs in the past but i did not see him cry because of that but i can feel na he was saddened by the incident which only shows how greatful he was to have a pet and a friend

    wla lang, share

    Like

  19. Bakit po kung kasing natural po ng pagsisilang po yong kamatayan po,bakit po mas nararamdaman po yong pain, at saka bakit po iba-iba ang uri ng pagkamatay bakit hindi po uniform?

    Like

    1. J. Kulisap, di ka nakikinig.. natural lang ang pagsilang at kamatayan.. bakit iba iba ang mukha ng kamatayan? dahil sometimes, its a choice.

      At itigil mo na ang pag-po po.. mas matanda ka sa akin!

      Like

      1. Po? Tanda po yon ng paggalang at pagrespeto po Ginoong Akso.

        Pwede ko na pong tanggapin po yong its a choice, pero pano naman po yong mga aksidente po Ginoong Akso?

        Kahit kailan hindi po ako nakikinig po.

        Like

  20. hmm i admit i fear death (for now). for i have more plans i wish to accomplish and experience life more fully. so the last part was a bit scary for me.
    happy halloween.

    Like

    1. Do whatever you have to do for we do not know when exactly we will be tamed. do what makes you happy. don’t do what makes you sad. parang “What I need to Learn, I Learned in Kindergarten” lang. Happy Halloween too, endym!

      Like

  21. well, i guess we should just be ready Ax.

    death is just around the corner, and it’s out to get us..parang final destination lang.hahaha

    pero mas matagal mamatay ang masamang damo no?bakit nga kaya?

    Like

    1. Yay, si Father Fiel lang ang makakapagpaliwanag kung bakit matagal mamatay ang mga masasamang damo. Oo nga, death is just around the corner, waiting for a perfect time to grab us. Yay.

      Like

  22. Taimtim na hiling ni J.Kulisap na nawa’y nasa rurok ng kaligayahan ang lahat ng mga pumanaw, gaya ng pangakong sila ay magiging maligaya na.

    Undas para sa mga Pilipinong nakagisnang ipagdiwang ang araw ng mga lumisan na. Isang napakagandang kaugaliang may tatak na Pinoy.

    Like

  23. For me, Death is hard to accept. Even though it is a part of one’s short life. I had a lot of pets before. But they all died. You know what? I mourn every fish, every hamster, every corpse.

    That means we have different views about death… I am not of dying.. But I am afraid of leaving my loved ones.

    Like

    1. Hm, we are either afraid of leaving our loved ones or them leaving us. To make it simpler, we hate parting.. Just like what the ‘book’ says, parting is such a sweet sorrow.

      Like

  24. nakakatakot lang mamatay kung di kapa ready at my mga maiiwan kang umaasa pa sayo.
    pero kung alam mong lahat sila stable, lahat sila makaka survive ng wala ka, di nakakatakot mamatay.
    nakakatakot lang mamatay kung alm mong, wala ka naman palang nagawang makabuluhan sa mundo,pano mo haharapin yung creator? pag tinanong ka? kung anung nagawa mong mabuti sa lupa at sa kapwa mo?

    nakakatakot mamatayan ng minamahal, kasi mawawala na nga sila, sila naman takot mamatay kasi maiiwanan ka na mahal nya sa buhay.

    my mga taong hirap sa buhay at sawang sawa na a buhay at nagiisa sa buhay, pero bakit takot silang mamatay? bakit pag nabanggit yung kamatayan parang nakakatakot na bangungot sa pandinig ng lahat?

    Like

    1. May mga taong takot mamatay dahil hindi nila alam kung ano ang naghihintay sa kamatayan. Di nila alam kung anong meron at mangyayari kapag nawalan sila ng hininga.

      Takot sila sa isang bagay.. Sa isang malaking question mark.

      ?

      Ano ang mangyayari?

      Like

Leave a comment