Spirit Particles, Kulisap at Wormhole

Hinawi mo ang iyong buhok na tumatakip sa iyong kaliwang mata kasabay ng isang upper cut na binato mo sa akin.  Ngunit nagawa ko pang ihagis sa’yo ang inipon kong kuryente sa aking palad.  Sumirko ka sa hangin at lumapag sa lupa ng walang galos at walang bakas ng electrocution at nagawa mong ilagan ang dagitab na pinalabas ko sa aking kaliwang kamay habang ikaw ay nasa ere.  Lumiwanag ang iyong mga daliri, parang apoy na pinuno ng spirit particles at pinasabog mo ang lupa– at inilatag ng pwersa ang alikabok sa paligid.  Tuluyan na akong natumba habang nakatitig sa pag-agos ng usok na pinapawi ng hangin.  Naaaninag ko pa ang aparisyon mo at ilang saglit pa ay malinaw na kitang nasisilayan. At hinawi mong muli ang iyong buhok na nagsasabing tapos na ang laban. 

Nagdilim ang 360 degrees point of area na kinatatayuan ko.  Hay! Ito na naman ang vortex slash wormhole slash portkey door na magdadala sa akin sa common shared reality ng mga tao.  Ang Earth.  At malalaman ko na lang na natalo na naman ako sa mundo ng imahinasyon ko.

 

Ito ang mga iniisip ko kani-kanina lang.